Ο Θοδωρής Ιακωβίδης μιλά για την περιπετειώδη πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη συμβολή του Παναθηναϊκού, καθώς και γιατί αποχωρεί μετά το Τόκιο.
Ο Θοδωρής Ιακωβίδης τις τελευταίες εβδομάδες έζησε την ψυχοφθόρο διαδικασία αναμονής έως ότου οριστικοποιηθεί η πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ούτε στον χειρότερο εχθρό σου, δηλαδή, αλλά τέλος καλό, όλα καλά. Ο πρωταθλητής της άρσης βαρών για δεύτερη σερί διοργάνωση θα είναι ο εκπρόσωπος του αθλήματος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην τελευταία του παράσταση με το εθνόσημο στο στήθος, έστω κι αν είναι μόλις 30 ετών.
Ο αθλητής σχεδίαζε εδώ και μήνες να πει «αντίο» στον πρωταθλητισμό μετά το Τόκιο, καθώς οι συνθήκες, δεν του επιτρέπουν να αφοσιωθεί σε αυτό που τόσο αγαπά. Μια απόφαση που θα είχε γίνει πράξη νωρίτερα, αν δεν υπήρχε ο σύλλογός του, ο Παναθηναϊκός.
«Ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο χρόνο, ειδικά μέσα στην περίοδο του κορονοϊού, έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην καριέρα μου. Πιστεύω πως αν δεν ήταν ο Παναθηναϊκός, αυτή τη στιγμή δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση. Θα συνεχίσω να κάνω προπόνηση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι τον Νοέμβριο και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, γιατί έχω ένα χρέος, να αγωνιστώ για τον σύλλογό μου» δηλώνει στο Sports3.gr o Θοδωρής Ιακωβίδης.
«Η καρδιά μου μού λέει να συνεχίσω, αλλά δεν γίνεται»
Όταν λέμε συνθήκες, αναφερόμαστε στην επαγγελματική εξασφάλιση, που δεν έχει ο κορυφαίος Έλληνας αρσιβαρίστας των τελευταίων χρόνων.
«Αυτός είναι ο κύριος λόγος που σταματάω, όλοι μου λένε “είσαι μικρός”, “έχεις πράγματα να προσφέρεις”. Ναι, το Παρίσι δεν είναι μακριά, με τα μυαλά που κουβαλάω και το Λος Άντζελες το 2028, δεν είναι πολύ μακριά (γέλια). Όμως από το 2017 και μετά, σταματούσα την προπόνηση στη μέση για να φύγω να πάω στη δουλειά, πήγαινα πιο αργά στην προπόνηση γιατί σχολούσα πιο αργά, όλη την ημέρα στο πόδι, για να μπορώ να έχω τα προς το ζην, κι αυτό είναι επίπονο. Στο ευρωπαϊκό της Μόσχας τον Απρίλιο, πραγματικά ένιωσα βαθιά λύπη. Εξ αιτίας του κορονοϊού είχε αρκετό καιρό να συναντήσω αθλητές από άλλες χώρες. Μιλήσαμε με παιδιά από την Ιταλία κι όταν μου περιέγραψαν τη ζωή τους, έπαθα σοκ. Ήμουν με τον Μανώλη Μαριανάκη και γύρισα και του είπα “τι κάνουμε, εσύ θες διακρίσεις και αυτοί οι άνθρωποι όλη την ημέρα κάνουν προπόνηση και η μόνη τους έννοια είναι τι θα φάνε”.
“Κρεμάω” παπούτσια, μετά το Τόκιο, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, η καρδιά μου δεν θέλει να σταματήσω, θα ήθελα να πάω στο Παρίσι κι αν μπορούσα και στο Λος Άντζελες. Έχω φάει τα χρόνια μου στην άρση βαρών και δεν έχω κερδίσει πράγματα, τουλάχιστον να μπορώ να κάνω με άνεση αυτό που αγαπώ. Θέλω μια φορά να το κάνω επαγγελματικά, μόνο έτσι γίνεται πρωταθλητισμός το έκανα στα 19, στα 20 στα 21 μου».
«Ο μεγάλος μου στόχος ήταν να βρεθώ στο Τόκιο»
Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέσα από ένα σύστημα διάρκειας 18 μηνών, με έξι συνολικά αγώνες, δύο υποχρεωτικά στην ολυμπιακή κατηγορία των 96κ., και ειδικό ranking, ήταν αρκετά επίπονο. Μειώθηκαν οι κατηγορίες, στο Ρίο ντε Τζανέιρο έπαιξε στα 85κ. και πήρε την 11η θέση, τώρα από τα 89κ., θα αγωνιστεί στα 96κ. κι αυτό το έκανε και περισσότερο πολύπλοκο.
Μετά δε, το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μόσχας τον Απρίλιο και μέχρι την επίσημη ανακοίνωση με τις λίστες από την παγκόσμια ομοσπονδία στο τέλος Ιουνίου, ο αθλητής περίμενε, διάβαζε δημοσιεύματα, αγωνιούσε.
«Έχω ένα κακό, αν δεν επισημοποιηθεί κάτι, δεν λέω τίποτα. Αυτή την πίεση την είχα γνωρίσει και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τώρα ήταν κάτι τελείως διαφορετικό και έντονο. Ξυπνούσα και από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεχόμουν τουλάχιστον 30 φορές μέσα στην ημέρα αυτή την ερώτηση, από 30 διαφορετικά άτομα. Ο μεγάλος μου στόχος ήταν να βρεθώ εκεί. Τώρα που όλα τελείωσαν, η ανακούφιση κυριαρχεί» δηλώνει ο Ιακωβίδης.
Μέσα στη χαρά της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο αθλητής έχει να καλύψει το χαμένο έδαφος από τραυματισμό που αποκόμισε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μόσχας.
«Τον μισό Απρίλιο και τον Μάιο ήμουν εκτός αθλητικής δραστηριότητας και τώρα τρέχω. Ο γιατρός της ομοσπονδίας, ο “σύγχρονος Ιπποκράτης”, όπως τον φωνάζω, οΓιώργος Τσικούρης είναι ο άνθρωπος που με έχει βοηθήσει τόσο πολύ. Μαζί και ο φυσικοθεραπευτής Παναγιώτης Κουρουγένης, όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί, πραγματικά τους ευχαριστώ για την υποστήριξή τους» σημειώνει ο Ιακωβίδης.
Το κεφάλαιο Πανελλήνιος…
Γεννημένος τον Φεβρουάριο του 1991 και μεγαλωμένος κάπου ανάμεσα στην Καλογρέζα και τη Νέα Ιωνία, ο κορυφαίος αρσιβαρίστας των τελευταίων ετών, θυμάται πως τον επηρέασε η αποκαλούμενη «dream team».
«Είχαν έρθει στο σχολείο μου από το αθλητικό γυμνάσιο, μας είχαν καλέσει να δούμε τα αθλήματα που υπήρχαν σε αυτό, η άρση βαρών μού κίνησε την περιέργεια, ήταν και τα χρόνια της “dream team”. Έβλεπα πολλή άρση βαρών, σαν παιδί, όποτε είχε αγώνες ήμουν καθηλωμένος μπροστά στην τηλεόραση» θυμάται ο Θοδωρής Ιακωβίδης, που πέρασε το μεγάλος μέρος της καριέρας του στον Πανελλήνιο, τον Σύλλογο των Ολυμπιονικών.
«Στον Πανελλήνιο ήμουν από το 2002, μέχρι το 2017, όταν και έφυγα για τον Παναθηναϊκό. Ήμουν ο πρώτος αθλητής του από την άρση βαρών, που πήγε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αν εξαιρέσουμε τον Περικλή Κακούση το 1906. Όσα πράγματα φανταζόμουν, τα έκανα με τον Πανελλήνιο» θυμάται ο αθλητής.
…Και ο Παναθηναϊκός
Από τον σύλλογο της Κυψέλης έφυγε για λόγους μη αγωνιστικούς, «θέλησαν να με μπλέξουν σε πολιτικά παιχνίδια και δεν το δέχθηκα» μας λέει, βρίσκοντας στέγη στον Παναθηναϊκό.
«Αν και στον Πανελλήνιο ήταν “καμένη” γη όταν έφυγα, στον Παναθηναϊκό βρήκα ακόμα χειρότερα, βρήκα ένα χρεωμένο Ερασιτέχνη. Με τον ερχομό του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μπήκαν όλα σε μια σειρά, τα χρέη τακτοποιήθηκαν, αρχίσαμε να έχουμε αθλητικό εξοπλισμό. Τώρα στη διοίκηση είναι ο κύριος Μαλακατές, τα πράγματα είναι πολύ καλά. Στον Παναθηναϊκό δεν πήγα, προκειμένου να βρω ένα δυνατό σωματείο, που θα με προσέχει. Πήγα γιατί ήταν ο παλιός μου προπονητής από τον Πανελλήνιο, ο Κώστας Σαλπιγγίδης, καθοριστικό ρόλο έπαιξε και ο Λεωνίδας Σαμπάνης, καθώς και ο πατέρας μου, που είναι Παναθηναϊκός. (γέλια). Ήρθε και η Κυριακή Γαλάνη, ως έφορος των βαρέων αθλημάτων, που την είχα ομοσπονδιακή προπονήτρια το 2010, υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό».
«Υπάρχουν ανεγκέφαλοι στο άθλημα, σε βαθμό κακουργήματος»
Η οριστικοποίηση πρόκρισης του Θοδωρή Ιακωβίδη ήρθε, αφού πρώτα χρειάστηκε να ξεκαθαριστούν υποθέσεις κρουσμάτων ντόπινγκ σε διάφορες χώρες. Σε μια εποχή που το άθλημα παραμένει σε κίνδυνο τιμωρίας από την ΔΟΕ εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι.
«Βλέπετε τι γίνεται με τα σκάνδαλα ντόπινγκ, εγώ πιστεύω πως το άθλημα έχει καθαρίσει κατά 30%. Η άρση βαρών έχει πολλούς ανεγκέφαλους, εντός κι εκτός συνόρων, σε βαθμό κακουργήματος. Βλέπουν το άθλημα να κινδυνεύει, και δεν σταματούν, κάθε τρεις και λίγο σκάνε θέματα.
Δεν κατηγορώ την άρση βαρών, σε πολλά αθλήματα υπάρχουν ανάλογα προβλήματα. Απλά για κάποιους λόγους, τώρα χτυπάνε την άρση βαρών, δεν ξέρω γιατί. Θέλουν να την πετάξουν εκτός, θέλουν να βρουν πάτημα να την πετάξουν εκτός; Από τη στιγμή που γίνεται αυτό, εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να προστατεύσουμε το άθλημά μας» καταλήγει ο Έλληνας πρωταθλητής.
πηγή: sports3.gr
